Trening rehabilitacyjny to zestaw ćwiczeń, których zadaniem jest zmniejszenie ryzyka wystąpienia urazów i zlikwidowanie nierównomiernego obciążenia ciała. Dlatego pod okiem fizjoterapeuty będziesz obciążał swoje ciało stopniowo. Dzięki temu twoje mięśnie będą miały czas, aby zaadoptować się do nowych wyzwań, któreSpirometria jest badaniem, które polega na sprawdzeniu czynności płuc. Jest jednym z najważniejszych testów czynnościowych układu oddechowego. Przebiega w sposób nieinwazyjny i bezbolesny. Dowiedz się, na czym polega badanie, oraz w którym Centrum Medycznym na terenie Warszawy można je treści:Czym jest?PrzeciwwskazaniaPrzygotowanie do badaniaPrzebieg testuWynikiGdzie wykonać?CenaCzym jest spirometria?Spirometria podstawowa to badanie, które polega na sprawdzeniu pojemności i objętości płuc oraz na ocenie przepływu powietrza, znajdującego się w płucach i oskrzelach przy różnorodnych fazach cyklu oddycha przez ustnik, a spirometr rejestruje parametry oddechowe podczas kontrolowanych wdechów i wydechów. Uwidacznia między innymi wyniki parametrów oddechowych, takich jak FEV1 (nasilona pierwszosekundowa objętość wydechowa, zależąca od objętości życiowej płuc oraz od drożności dróg oddechowych), FVC (nasilona pojemność życiowa, mierzona od najgłębszego wdechu do najgłębszego wydechu) czy PEF (szczytowy przepływ wydechowy).Test spirometryczny wykonuje się u pacjentów, u których:podejrzewa się lub stwierdzono astmę oskrzelową,diagnozuje się przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP),występują duszności, świszczący oddech, bóle w klatce piersiowej, wydłużona faza wydechu, sinica,występują cechy może być również zlecone pacjentowi: któremu dokucza przewlekły kaszel z dużą ilością wydzieliny,z powracającymi może podjąć decyzję o skierowaniu pacjenta na spirometrię także w przypadku, gdy inne badania wykażą nieprawidłowości (np. RTG klatki piersiowej, podwyższona wartość hematokrytu, hipoksemia – niedotlenienie).W ramach profilaktyki test może być zlecony, również w przypadku narażenia na czynniki ryzyka, takie jak palenie tytoniu lub kontakt z substancjami toksycznymi w środowisku wykonywana jest u osób dorosłych oraz u dzieci. Warto jednak pamiętać, że u młodszych dzieci zrobienie testu może okazać się niemożliwe ze względu na trudności w wykonywaniu przez młodszych pacjentów poleceń prowadzącego do wykonania spirometriiBadania nie należy przeprowadzać:tętniaki aorty brzusznej lub piersiowej (≥ 60 mm),świeża operacja okulistyczna (np.: zaćmy, jaskry czy po odwarstwieniu siatkówki powyżej 6 miesięcy),operacje jamy brzusznej i klatki piersiowej, świeży – w okresie hospitalizacji udar w ośrodkowym układzie nerwowym, odma opłucnowa (do 4 tygodni od wyleczenia),zawał mięśnia sercowego w okresie tygodnia poprzedzającego badanie, zwiększone ciśnienie śródczaszkowe,krwioplucie o nieznanej przyczynie, niewydolność krążenia i oddychania,wstrząs i mogą być też: dolegliwości bólowe w okolicy twarzoczaszki, zawroty głowy, ból w obrębie klatki piersiowej lub jamy brzusznej, wysiłkowe nietrzymanie moczu, ograniczenia w sferze nudności, kaszel w dniu badania mogą uniemożliwić jego podstawowa przygotowanie do badaniaPacjent powinien odpowiednio przygotować się do testu:nie należy palić papierosów i e-papierosów (przez minimum 1 godzinę przed badaniem),nie należy przyjmować używek, włącznie z alkoholem (przez minimum 8 godzin),2 godziny przed badaniem nie spożywać obfitych posiłków,1 godzinę przed testem nie wykonywać intensywnego mieć na sobie ubrania pozwalające na swobodne ruchy w obrębie klatki piersiowej i badania spirometrycznegoPrzed spirometrią pacjent powinien zostać zmierzony i zważony, gdyż dla interpretacji wyników lekarz korzysta z siatki celu przeprowadzenia testu osoba badana, proszona jest o przyjęcie wygodnej pozycji siedzącej, z wyprostowanym składa się z dwóch części. W pierwszej bada się pojemność życiową oraz jej składowe. Pacjentowi zakłada się na nos specjalny klips uniemożliwiający przepływ powietrza tą drogą. Następnie oddycha ustami za pomocą ustnika głowicy spirometru. Pacjent w trakcie testu jest instruowany o wymaganej głębokości i tempie wdechów i wdech-wydech powtarzany jest kilkukrotnie, jednak nie więcej niż 4 razy. Kolejnym etapem jest rejestrowanie natężonego wydechu. Po intensywnym wdechu pacjent możliwie jak najdłużej wykonuje mocny w trakcie oraz po spirometriiW przypadku wystąpienia jakichkolwiek niepokojących objawów (np. uczucia osłabienia, zawrotów głowy, bólu itd.), należy zgłosić ten fakt pielęgniarce wykonującej badanie. W przypadku wystąpienia niepokojących objawów po wykonaniu spirometrii, koniecznym jest niezwłoczne poinformowanie o tym personelu spirometriiWynik badania jest dostępny bezpośrednio po teście, jednak wymaga on interpretacji przez lekarza. Spirometria Warszawa, gdzie wykonać?Badanie na terenie Warszawy można zrobić w Centrum Medycznym Damiana. Zobacz lokalizacje, w których umówisz się na test:Centrum Medyczne Damiana:ul. Foksal 3/5,ul. Kolejowa 1,ul. Wałbrzyska na mapie placówki, w których możliwe jest wykonanie badania oceny objętości i pojemności cenaTest spirometryczny w Warszawie przeprowadzany jest prywatnie, odpłatnie w wybranych placówkach. Koszt badania wynosi 100 zł. Przeczytaj także:Dlaczego warto rzucić palenie?Gruźlica – objawy, szczepionka przeciwko gruźlicyZapalenie gardła. Jedno z najczęstszych schorzeń górnych dróg oddechowych
Na czym polega spirometria? Spirometria jest przeprowadzana w pozycji siedzącej. Pacjent szczelnie obejmuje ustami ustnik, a na nos ma zakładaną klamrę. W pierwszym etapie badania pacjent spokojnie oddycha, po czym – na znak osoby przeprowadzającej spirometrię – bierze głęboki wdech i wykonuje długi, mocny wydech.Spirometria jest rodzajem badania, w trakcie którego mierzona jest objętość oraz pojemność płuc, a także przepływ powietrza znajdującego się w płucach i oskrzelach podczas różnych faz cyklu oddechowego. Badanie to ma przede wszystkim na celu określenie rezerw wentylacyjnych układu oddechowego i jest wykonywane przy użyciu specjalnego urządzenia – spirometru. Dzięki szerokiej dostępności jest to jedno z najczęściej wykonywanych badań czynnościowych układu do spirometriiPrzebieg badaniaSpirometria – wskazania i zastosowaniePrzeciwwskazania do wykonania badaniaPowikłania i objawy niepożądane spirometriiSpirometria – wyniki badaniaPrzygotowanie do spirometriiSpirometria nie jest badaniem bardzo skomplikowanym, jednak należy pamiętać, aby się do niej odpowiednio przygotować. Na przynajmniej 4 godziny przed jej wykonaniem (a najlepiej dobę) nie wolno palić papierosów ani pić alkoholu. Na ok. 2 godziny przed badaniem nie zaleca się spożywania obfitych, ciężkich posiłków. Niewskazane jest również picie mocnej kawy, herbaty i napojów gazowanych. Natomiast na około 30 minut przed rozpoczęciem testu nie można wykonywać intensywnych ćwiczeń. Na samo badanie nie należy zakładać ubrań krępujących ruchy, szczególnie brzucha i klatki piersiowej. Z kolei w przypadku, gdy spirometria wykonywana jest po inhalacji leku rozkurczającego oskrzela, konieczne jest odstawienie przed badaniem niektórych leków przeciwastmatycznych. Bezwzględnie należy się jednak stosować do wszelkich zaleceń lekarza. Badanie spirometryczne powinno być prowadzone w warunkach szpitalnych lub w specjalistycznej poradni. Czasami w jego trakcie zalecane jest przeprowadzenie dodatkowych prób wysiłkowych (elektrokardiograficzny test wysiłkowy – EKG wysiłkowe) lub też farmakologicznych, które pozwalają na ocenę wydolności krążeniowej oraz oddechowej. Testy te wykonywane są w przypadku chorób układu krążeniowo-oddechowego oraz chorób zawodowych płuc. Dla osób zdrowych badania te są wskazane do zastosowania w celu stwierdzenia możliwości wykonywania konkretnego zawodu lub też określonej dyscypliny sportowej. Z kolei próby spirometryczne farmakologiczne, np. po inhalacji leków w aerozolu, pozwalają na ocenę wrażliwości błony mięśniowej oskrzeli podczas reakcji na dany rozpoczęciem badania pacjent musi podać osobie nadzorującej test kilka danych, między innymi swój wiek, wzrost oraz ewentualną masę ciała. Wszystkie informacje wprowadzane są do podłączonego spirometru. Bezpośrednio przed rozpoczęciem badania pacjent powinien wykonać kilka głębszych wdechów. Wykonanie ostatniego głębokiego wdechu kończy się przyłożeniem ust do jednorazowego, plastikowego ustnika połączonego specjalną rurką z aparatem spirometrycznym. Podczas badania należy jak najszybciej wdmuchnąć cały zapas powietrza znajdującego się w płucach do aparatu. Następnie wszelkie czynności związane z wykonywaniem kolejnych ruchów oddechowych powinny być wykonywane zgodnie z zaleceniami osoby badającej. Jest to tak zwana spirometria dynamiczna, czyli najczęściej wykonywany typ badania. Możliwe jest również wykonanie spirometrii statycznej polegającej na powolnym nabraniu jak największej ilości powietrza oraz równie powolnym jego wydmuchiwaniu. Podczas badania pacjent ma na nosie umieszczony klips uniemożliwiający oddychanie przez to badanie dokładne oraz powtarzalne. Oznacza to, że powtórne poprawne wykonanie testu w krótkim odstępie czasu od poprzedniego daje podobne wyniki. Właściwe przeprowadzenie spirometrii wymaga znacznego zaangażowania pacjenta. Niektóre parametry zależne są od włożonego przez pacjenta badaniaBadanie wykonywane jest na siedząco. Konieczne jest przyjęcie pozycji z wyprostowanymi plecami. Nie wolno się garbić. Wargami należy objąć ustnik aparatu, a następnie stosować się do wskazówek osoby prowadzącej badanie. Na początku należy oddychać spokojnie. Następnie, gdy prowadzący da znak, należy zrobić maksymalny wdech, a następnie jak najszybszy i najmocniejszy wydech. Dopiero gdy prowadzący na to pozwoli, można przestać wydychać powietrze. Najczęściej badanie powtarza się 3-krotnie, jedno po drugim. Uzyskane wyniki powinny być do siebie zbliżone. Całe badanie trwa zaledwie kilka – wskazania i zastosowanieSpirometria jest badaniem zalecanym przede wszystkim osobom palącym papierosy, biernym palaczom oraz osobom narażonym na przebywanie w zanieczyszczonym środowisku (np. pracującym w warunkach narażających na kontakt ze szkodliwymi gazami lub pyłami) i mającym więcej niż 40 lat. W tej grupie osób badanie powinno być traktowane jako test przesiewowy (bez względu na to, czy występują jakiekolwiek objawy ze strony układu oddechowego). W przypadku osób obarczonych ryzykiem choroby badanie takie powinno być wykonywane raz na 2 lata. Ponadto spirometrii powinny się poddać osoby zmagające się z kaszlem, dusznościami, bólem w klatce piersiowej oraz łatwym męczeniem jest niezbędna do rozpoznania oraz kontrolowania efektów leczenia chorób układu oddechowego, przede wszystkim astmy, POChP – przewlekłej obturacyjnej choroby płuc oraz chorób śródmiąższowych, takich jak zwłóknienie płuc czy sarkoidoza. Badanie jest wykonywane także w przypadku podejrzenia astmy oraz występowania charakterystycznych dla tej choroby objawów. Głównie:duszności,problemów z oddychaniem,świszczącego oddechu,suchego i napadowego można astmę alergiczną i niealergiczną, a także sporadyczną i przewlekłą. Czynnikami sprzyjającymi zachorowaniu są tutaj przede wszystkim:czynniki genetyczne,płeć żeńska,występujące alergie,narażenie na działanie alergenów, np. na dwutlenek czynników powodujących chorobę zalicza się również otyłość oraz zakażenie układu jest chorobą przewlekłą, w której podobnie jak w przypadku astmy dochodzi do zwężenia dróg oddechowych. Dla choroby charakterystyczny jest ograniczony przepływ powietrza przez drogi oddechowe. Przepływ ten nie jest odwracalny w sposób całkowity. Jest to choroba postępująca i często występuje u palaczy, dlatego powinna stanowić badanie kontrolne w tej grupie ludzi. Wśród objawów POChP stanowiących wskazanie do wykonania spirometrii zalicza się przede wszystkim:przewlekły kaszel występujący głównie w ciągu dnia,duszności,przewlekłe odkrztuszanie wczesne rozpoznanie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc oraz szybkie wdrożenie leczenia (a przede wszystkim zaprzestanie palenia papierosów) umożliwia spowolnienie tempa rozwoju choroby, a jednocześnie przedłużenie oraz poprawę jakości spirometria wykorzystywana jest w przypadku diagnostyki zaburzeń czynności układu oddechowego przy chorobach ogólnoustrojowych, których przebieg prowadzi do zajęcia płuc, opłucnej, mięśni oraz nerwów ścian klatki piersiowej. Są to między innymi choroby tkanki łącznej, np. toczeń rumieniowaty układowy czy twardzina układowa, a także choroby nerwowo-mięśniowe, np. spirometryczne wykorzystywane jest również podczas przygotowania chorego do zabiegu operacyjnego. Szczególnie przy operacji klatki piersiowej. Stanowi podstawowe kryterium podczas kwalifikacji chorych w przypadku operacji raka płuc, zabiegów stosowanych podczas leczenia rozedmy lub też przeszczepu płuca. Spirometrię wykonuje się również przy planowanym rozpoczęciu intensywnych treningów fizycznych związanych ze zwiększoną wentylacją. Badanie ma między innymi zastosowanie w przypadku nurkowania lub też wspinaczki wśród wskazań do wykonania spirometrii wymienić można:deformacje klatki piersiowej,monitorowanie leczenia chorób płuc,okres rekonwalescencji oraz rehabilitacji po przebytych chorobach układu do wykonania badaniaDo przeprowadzania badania istnieje kilka przeciwwskazań. Są to przede wszystkim:stan hospitalizacji po udarze mózgu,tętniaki aorty lub tętnicy mózgowej,przebyty niedawno zawał serca,przebyta niedawno operacja okulistyczna,przebyte odwarstwienie siatkówki,podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe,krwioplucie o nieznanej etiologii,odma opłucnowa,stany mogące podważyć prawdziwość wyników, takie jak stały kaszel, nudności i wymioty,występowanie dolegliwości bólowych po operacji jamy brzusznej lub klatki piersiowej, przez co utrudnione jest wykonanie pełnego wdechu i wydechu podczas i objawy niepożądane spirometriiSpirometria jest badaniem w pełni bezpiecznym. Przeprowadzona w odpowiednich warunkach nie powoduje powikłań. Jednak może przyczyniać się do powstawania dyskomfortu lub objawów niepożądanych, takich jak zawroty głowy, zaburzenia rytmu serca czy też niedotlenienie, nawet znacznego stopnia w przypadku przerwania tlenoterapii na czas – wyniki badaniaWykonana spirometria oceniana jest przez lekarza. Wówczas bierze on pod uwagę kilka parametrów pozwalających na dokonanie oceny czy badanie to zostało wykonane w sposób prawidłowy. Wszelkie uzyskiwane wyniki przedstawiane są w postaci liczbowej, a często również w formie odpowiednich wykresów. Najczęściej stosowana jest krzywa przepływ-objętość, czyli wykres, na którym na osi pionowej oznaczony jest przepływ, a na poziomej objętość wdychanego oraz wydychanego powietrza. Krzywa ta posiada specyficzny kształt, co ułatwia interpretację badania. Wśród najważniejszych parametrów ocenianych podczas spirometrii wyróżnić można:FEV1 – czyli nasiloną pierwszosekundową objętość wydechowa. Jest to objętość powietrza, jaką wydmuchuje się z płuc w czasie pierwszej sekundy natężonego wydechu. Wartość FEV1 uzależniona jest od wielkości płuc (a w związku z tym od VC – pojemności życiowej), a także od drożności dróg oddechowych. Do ograniczenia przepływu powietrza podczas wydechu oraz do zmniejszenia wartości FEV1 dojść może w przypadku zwężenia oskrzeli u chorych z napadem astmy lub z astmą słabo – czyli nasilona pojemność życiowa. Jest to ilość powietrza wydmuchiwana od najgłębszego wdechu do maksymalnego wydechu. Jest ona uzależniona od wielkości płuc oraz podobnie jak FEV1 od wysiłku włożonego przez osobę – to tak zwany test Tiffeneau. Pozwala on na ocenę czy ewentualne zaburzenia podczas spirometrii wynikają ze zwężenia oskrzeli, czy też są skutkiem zmniejszonej objętości płuc. Wartość tego wskaźnika uzyskana po inhalacji leku wynosząca mniej niż 0,7 wartości należnej stanowi podstawę do rozpoznania przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Aby potwierdzić wyniki testu, konieczne jest przeprowadzenie tzw. lub FEF 25, 50 oraz 75 są to wskaźniki pozwalające ocenić przepływ powietrza w drobnych oskrzelach. Zarówno FEV1, jak i FVC są wskaźnikami objętościowymi podawanymi w litrach. Z kolei MEF lub FEF to wskaźniki przepływowe, gdzie wynik podawany jest w litrach na sekundę. Jednak zmniejszona wartość wskaźnika MEF przy prawidłowych wartościach pozostałych wskaźników u osób, których pozostałe parametry czynnościowe płuc są prawidłowe, wcale nie musi świadczyć o – czyli szczytowy przepływ wydechowy. Jest to największy przepływ powietrza możliwy do uzyskania przy wydmuchiwaniu powietrza z płuc. Samodzielny pomiar tego wskaźnika możliwy jest dzięki wykorzystaniu prostego urządzenia służącego do samodzielnej kontroli astmy – badania sprawdzane są również inne parametry. Między innymi:FEV1/VC – procentowy stosunek natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej do pojemności życiowej,IC – pojemność wdechowa,TV – objętość oddechowa,ERV – wydechowa objętość zapasowa,IRV – wdechowa objętość liczbowe podawane są pod postacią wartości bezwzględnych, w odniesieniu do wartości prawidłowych dla danej rasy, płci i wzrostu. Wyniki zazwyczaj podawane są jako odsetek wartości należnej – np. 70% wn. Wynik uznaje się za prawidłowy, gdy jego wartość jest wyższa niż 80% wn. Wynik podawany może być również w odniesieniu do wartości referencyjnych pod postacią tak zwanych reszt standaryzowanych lub w percentylach.
Skleroterapia to niechirurgiczna metoda leczenia niewydolności żylnej. Niewydolność żylna to stan charakteryzujący się zastojem krwi żylnej, do którego dochodzi w wyniku wstecznego jej przepływu, niedrożności lub zwężenia naczynia. Za niewydolność żylną odpowiadać mogą m.in.: ucisk wywierany z zewnątrz na żyłę, zespół
Chromatografia. Chromatografia (z gr. chrōma – barwa i gráphō – piszę [1]) – technika analityczna lub preparatywna służąca do rozdzielania lub badania składu mieszanin związków chemicznych. W każdej technice chromatograficznej najpierw rozdziela się badaną mieszaninę, a następnie przeprowadza się detekcję poszczególnych
. 598 28 766 743 460 275 384 654
na czym polega spirometria i kiedy jest stosowana
