W artykule przedstawiono problematykę uzależnień od komputera i Internetu. Wyja-śniono pojęcie, opisano kryteria diagnostyczne, scharakteryzowano fazy rozwojowe i okre-ślono typowe przyczyny oraz skutki tego zjawiska. Podjęto też próbę opracowania programu terapii oraz profilaktyki uzależnień od komputera i Internetu. Słowa kluczowe: W dzisiejszych czasach dostęp do gier komputerowych jest bardzo prosty. Wraz z rozwojem techniki, powstają coraz atrakcyjniejsze gry, które zyskują miliony fanów na całym świecie. Do grona graczy należą nie tylko dzieci, ale również osoby dorosłe. Granie kojarzy się głównie z rozrywką i spędzaniem czasu wolnego. Mimo wielu zalet płynących z korzystania z gier komputerowych, niosą one za sobą liczne zagrożenia. Jednym z nich jest uzależnienie, na które narażony jest każdy, niezależnie od płci i wieku. Diagnoza uzależnienia od gier komputerowych opiera się na następujących kryteriach: Utrata kontroli nad czasem spędzanym na graniu w gry Odczuwanie przymusu grania w gry Wzrost ilości czasu spędzanego na graniu w gry- wzrost tolerancji Odczuwanie negatywnych uczuć w przypadku niemożności zagrania Zaniedbywanie innych obowiązków oraz ról na korzyść czasu spędzanego na graniu w gry Porzucenie wcześniejszych pasji i zainteresowań- jedynym hobby są gry Granie pomimo odczuwanych szkód płynących z tego typu aktywności- np. pogorszenie wzroku, bóle głowy, kręgosłupa, wady postawy, utrata pracy, pogorszenie wyników szkolnych, utrata przyjaciół i zanik relacji rodzinnych Uzależnienie od gier komputerowym należy do grupy uzależnień behawioralnych. Znaczy to tyle, że osoba może uzależnić się nie tylko od substancji psychoaktywnych, jak alkohol czy narkotyki, ale także od wykonywania różnych czynności. Innym przykładem uzależnień behawioralnych jest zakupocholizm, patologiczny hazard czy seksocholizm. Uzależnienie stwierdza się, jeśli przez dłuższy czas utrzymują się przynajmniej 3 z wyżej wymienionych objawów. W przypadku, gdy zauważysz któryś z tych objawów u siebie lub bliskiej ci osoby, warto poszukać pomocy u psychoterapeuty, gdyż wcześniejsza reakcja i podjęcie terapii, pomoże zapobiec rozwojowi zespołu uzależnienia. Uzależnienie od gier- leczenie Jak z tym walczyć? To pytanie zadaje sobie wiele osób. Niezależnie od tego, czy problem dotyka Cię bezpośrednio, czy martwisz się o bliską Ci osobę- najlepszą odpowiedzią jest udanie się do psychoterapeuty i podjęcie terapii. Konsultacja ze specjalistą pomoże stwierdzić, jak głęboki jest problem oraz jakie kroki należy podjąć, aby skutecznie go pokonać. W leczeniu uzależnień bardzo często proponuje się podejście poznawczo- behawioralne. Praca psychoterapeutyczna opiera się tu na zrozumieniu problemu, jego przyczyn i zmianie schematów myślenia oraz wypracowaniem nowych sposobów reagowania. Uzależnienie od gier dzieci jest bardzo powszechnym zjawiskiem- w USA ok 9% dzieci wykazuje objawy uzależnienia od gier. Problem ten spowodowany jest zazwyczaj brakiem kontroli czasu spędzanego przed monitorem ze strony rodziców lub poczuciem osamotnienia dziecka. Z drugiej strony może być to sposób na ucieczkę od problemów, z którymi młody człowiek nie może sobie poradzić. Dlatego w procesie leczenia bardzo istotną rolę odgrywa wsparcie najbliższych. Warto ustalić z dzieckiem reguły korzystania z komputera czy konsoli oraz ograniczyć czas spędzany na granie w gry do minimum. Często wskazane jest podjęcie terapii przez całą rodzinę, gdyż uzależnienie od gier dziecka może wskazywać na inne dysfunkcje obecne w rodzinie. Kompleksowe podejście do problemu uzależnienia dziecka pomoże zapobiec nawrotom w przyszłości i pozwoli usunąć jego przyczyny. Uzależnienie od gier u dorosłych może być później zauważone, ze względu na brak kontroli z zewnątrz. Problem zaczyna być widoczny dopiero, gdy osoba zaczyna zaniedbywać inne obowiązki- rodzinne i zawodowe. Do specjalisty zgłaszają się zazwyczaj najbliżsi, zaniepokojeni pogorszeniem relacji lub utratą pracy. Zmotywowanie takiej osoby do podjęcia leczenie może być trudne. Uzależnienie od gier często jest bagatelizowane, gdyż problem ten kojarzy się zazwyczaj z dziećmi i młodzieżą, jednak coraz częściej dotyka on również dorosłych. Leczenie uzależnienia przebiega znacznie szybciej i skuteczniej u osób, u których problem został zauważony zanim zdążyły rozwinąć się wszystkie objawy, dlatego nie warto zwlekać z wizytą u terapeuty.
Terapia uzależnień a otępienie alkoholowe. Ze względu na charakterystykę tej choroby, objawy otępienia alkoholowego zazwyczaj zauważają bliscy, a nie sama osoba uzależniona. Rodzina często jednak wątpi, czy warto wysyłać na leczenie chorego, u którego już pojawiły się objawy otępienia alkoholowego.
Uzależnienie od internetu Uzależnienie od internetu dotyka nie tylko młodzieży. Problem z niekontrolowanym dostępem do sieci mają również osoby dorosłe, warto zatem reagować zawsze wtedy, kiedy dostrzegamy niepokojące sygnały. Najważniejsza jest tutaj samoświadomość – osoby uzależnione od gier komputerowych i sieci muszą zdać sobie sprawę z tego, że są chore, oraz wykazać chęć podjęcia leczenia. Komputery są niezbędnym narzędziem w szkole i pracy, dlatego naszym celem jest znalezienie „złotego środka”, aby pogodzić korzystanie z sieci z realnym życiem. Podejmujemy się terapii również w sytuacji, gdy mamy do czynienia z uzależnieniem od portali społecznościowych. Przyczyny siecioholizmu Przyczyn siecioholizmu należy upatrywać przede wszystkim w: samotności i wyobcowaniu społecznym, chęci wynagrodzenia braków w różnych sferach życia, braku umiejętności radzenia sobie ze stresem, zaburzone postrzeganie własnej osoby. Osoby uzależnione od sieci i komputera uciekają od problemów życiowych, powoli wycofując się z życia społecznego i zawodowego. Siecioholizm, z racji tego, że jest wynikiem innych zaburzeń psychologicznych, wymaga uczestnictwa w długoterminowej terapii. Do czego prowadzi uzależnienie od komputera? Uzależnienie od komputera negatywnie odbija się na życiu prywatnym, zawodowym i uczuciowym. Brak umiejętności odróżnienia świata wirtualnego od rzeczywistego niesie ze sobą wiele niebezpieczeństw. Osłabienie więzi z bliskimi i zaniedbywanie służbowych obowiązków to tylko wierzchołek góry lodowej. Głównym zadaniem terapii, którą przeprowadzamy w naszym ośrodku, jest uświadomienie osobom uzależnionym, w czym tkwi problem i do czego może doprowadzić jego zaniedbanie. Jeśli terapia będzie przymusowa, efekty będą niestety krótkotrwałe lub nie będzie ich wcale. Szczegółowe wyjaśnienie tego zagadnienia sprawia, że osoby chore odczuwają chęć poprawy swojej sytuacji życiowej.
Wspieramy osoby, które doświadczają trudności związanych z nadużywaniem alkoholu, używaniem substancji psychoaktywnych, czy leków (niezaleconych przez lekarza lub zleconych w dawkach większych niż zalecane) i/lub zauważają u siebie zachowania nałogowe (m.in. w zakresie gier hazardowych czy komputerowych, nadmiernego używania Internetu, jedzenia, pracy, zakupów, seksu, pornografii).
Gry komputerowe stają się coraz bardziej powszechną rozrywką wśród dzieci i dorosłych. Początkowo nieszkodliwa przyjemność, z czasem może stać się uzależnieniem. Choroba rozpoczyna się w momencie nadmiernego zaabsorbowania graniem. Jak z nią walczyć? Jak wygląda leczenie uzależnienia od gier? Co wskazuje na chorobę? Jak rozwija się uzależnienie od gier?Kajetan, 24 lata. Pochodzi z bogatej rodziny, jest jedynakiem, rodzice wiecznie zapracowani. Pierwszy komputer dostał w szkole podstawowej. Pierwszą grę, jaką otrzymał, była Heroes of Might and Magic. Oszołomiły go grafika i fabuła. Mógł grać cały czas i w ogóle go to nie nudziło. Rodzice jednak kontrolowali mu czas przy komputerze, chodził też na dodatkowe zajęcia pozalekcyjne. Ale już wtedy zaczęły się pierwsze objawy nadmiernego grania. Wolał grać niż wyjść z kolegami na boisko. Podczas wakacji wybierał granie zamiast wychodzenie z hotelu. Na jednym z wyjazdów zdarzyło się, że przez dwa tygodnie tylko raz poszedł na granie. Im był starszy, tym bardziej agresywnie reagował na próby ograniczenia mu przez rodziców czasu grania. Badania wykazują, że okazjonalną aktywność z zakresie grania wykazuje około 70% nastolatków. Najwięcej patologicznych graczy jest w krajach azjatyckich, co jest wynikiem postępu technologicznego. Z klinicznego punktu widzenia osoba uzależniona od gier wideo większość swojego czasu poświęca graniu. I chociaż czas poświęcony na granic nie stanowi wyznacznika uzależnienia, faktem jest, że osoby uzależnione zazwyczaj grają więcej niż inni. Aktywność związana z graniem staje się kompulsywna, gracze tęsknią za graniem, a im bardziej uczucia te stają się intensywne i wewnętrzne napięcie – silniejsze, tym bardziej gracze doświadczają trudności. Pojawia się irytacja i zmienność psychologicznych symptomów uzależnienia od gier wideo zalicza się wzrastające napięcie i związane z tym nasilenie negatywnych emocji. Ich konsekwencją mogą być zachowania agresywne. Objawom psychicznym towarzyszą też fizyczne symptomy uzależnienia. Należą do nich zarówno ignorowanie biologicznych potrzeb (snu, jedzenia czy higieny osobistej), jak i pojawiające się problemy zdrowotne, w tym przybieranie na wadze lub utrata masy ciała, suche lub przekrwione oczy, bóle głowy, pleców, zespół cieśni nadgarstka, ogólne poczucie zmęczenia lub kliniczną służącą diagnozowaniu zaburzeń związanych z uzależnieniem od gier stanowi wywiad. U nałogowych graczy mogą wystąpić psychiczne i fizyczne konsekwencje, takie jak: padaczka fotogenna, moczenie nocne, nietrzymanie kału, problemy ze skóra, stawami, mięśniami, pęcherze skórne, modzele, drętwienie dłoni i palców. Niektóre z tych niepożądanych skutków są stosunkowo rzadkie i aby je „wyleczyć” wystarczy po prostu zaprzestać 7 złotych reguł postępowania dla nauczycieli i rodziców, które pomogą zapobiegać uzależnieniom od gier wideo. Rodzice powinni towarzyszyć dzieciom w graniu i monitorowaniu ich działań w sieci. Korzystniej dla dzieci jest, gdy rodzice grają z nimi, niż gdy grają samotnie. Należy dbać o wczesną profilaktykę, nie dawać do zabawy małym dzieciom telefonów komórkowych, tabletów itp. To rodzice powinni wybierać dzieciom gry, kładąc nacisk na treść i dostosować do wieku. Warto przy tym pamiętać, żeby nie kierować się tylko oznaczeniem zaproponowanym przez producenta, ale samemu obejrzeć grę i sprawdzić i jej zawartość. Rodzice powinni wspierać rozwój u dzieci samokontroli w zakresie czasu spędzania na graniu. Pomocne mogą być budziki, przypominające o upływającym czasie. Rodzice i nauczyciele powinni zadbać o atrakcyjne alternatywne formy spędzania wolnego czasu. Pomóc dzieciom w rozwijaniu zainteresowań, wspierać ich zasoby i talenty. Wspólnie prowadzić aktywny tryb życia, własnym przykładem zachęcić do ruchu i uprawiania sportów. Należy unikać korzystania z gier na urządzeniu przenośnym. Przestrzegać zdrowych nawyków korzystania z komputerów obejmujących: odpowiednią pozycję ciała, dobrze oświetlone pomieszczenie, monitor o zmniejszonej jasności oraz niekorzystanie z gier w celu poprawy nastroju. W momencie zauważenia niepokojących objawów (np. zbyt długie granie, zaniedbywanie obowiązków, problemy ze snem lub skupieniem uwagi) należy czasowo wyeliminować możliwość grania. Często grasz w gry? Sprawdź, czy to już uzależnienie Pytania, które pomogą w diagnozowaniu uzależnienia od gier. Kiedy nie grasz, jak często myślisz o graniu lub o tym, kiedy w końcu zagrasz? Jak często grasz dłużej, niż zamierzałeś? Jak często czujesz się przygnębiony lub zdenerwowany, gdy nie grasz, a uczucie znika, gdy zaczynasz grać? Jak często czujesz, że powinieneś ograniczyć czas poświęcony na granie? Jak często ludzie z twojego otoczenia skarżą się, że za dużo grasz? Jak często rezygnujesz ze spotkania z znajomymi, ponieważ akurat grasz? Jak często marzysz i fantazjujesz o graniu? Jak często w trakcie grania tracisz poczucie czasu? Jak często czujesz się podenerwowany, rozdrażniony lub niespokojny, gdy nie możesz grać tak dużo, jak byś chciał? Jak często próbowałeś bez powodzenia ograniczyć granie? Jak często kłócisz się z rodzicami lub partnerką/partnerem z powodu grania? Jak często rezygnujesz z innych przyjemności, bo wolisz raczej grać? Jak często masz wrażenia w trakcie grania, że czas się zatrzymał? Jak często czujesz się niespokojny lub rozdrażniony, kiedy nie możesz grać kilka dni pod rząd? Jak często wybierasz granie zamiast wyjścia lub spotkania ze znajomymi? Jak często jesteś tak zajęty graniem, że zapominasz jeść? Jak często jesteś rozdrażniony lub niespokojny, gdy nie możesz grać? Leczenie uzależnienia od gier: jak wygląda terapia? Uzależnienie prowadzi do pojawienia się w życiu jednostki wielu negatywnych konsekwencji, które mogą wzmocnić patologiczne objawy do poziomu wymagającego profesjonalnej jak w innych uzależnieniach, proces zdrowienia zaczyna się od uświadomienia sobie istnienia problemu i podjęcia wewnętrznej decyzji o zmianie. Osoby szukają wówczas pomocy na zewnątrz, w postaci profesjonalnej terapii albo próbują ograniczyć lub porzucić granie na własną rękę. Jeśli jednak uwzględnić potencjalną uzależniającą naturę problemu, w wielu przypadkach istnieją duże prawdopodobieństwa wszystkich programów terapeutycznych jest rozwijanie umiejętności społecznych osoby uzależnionej przez aktywność społeczną w życiu realnym i wykorzystanie do tego czasu powstałego z ograniczenia grania. Dodatkowo podejmuje się psychoterapię problemów leżących u podłoża uzależnienia behawioralnego lub współwystępujących z nim zaburzeń, takich jak lęk czy – prawie nigdy/nigdy2 – trochę czasu3 – połowę czasu4 – większość czasu5 – prawie zawsze, zawszeGram w gry online…1… ponieważ chęć poznawać nowych ludzi 2… ponieważ granie pozwala mi zapomnieć o codziennych kłopotach 3… ponieważ lubię rywalizować z innymi 4… ponieważ granie pozwala mi poczuć się lepiej 5… ponieważ granie wyostrza mi zmysły 6… ponieważ mogę robić rzeczy, których nie jestem w stanie lub nie mogę robić w realnym życiu7… dla wypoczynku 8… ponieważ mogę spotkać wielu różnych ludzi 9… ponieważ pozwala mi to zapomnieć o realnym życiu 10… ponieważ lubię wygrywać 11… ponieważ to pozwala mi radzić sobie ze stresem 12… ponieważ zwiększam swoje umiejętności 13… ponieważ czuję się, jakby był kimś innym 14… ponieważ to mnie bawi 15… ponieważ to dobre doświadczenie społeczne 16… ponieważ ganie pozwala mi uciec od rzeczywistości 17… ponieważ to miłe uczucie, gdy jest się lepszym od innych 18... ponieważ pozwala mi to poskromić swoją agresję 19… ponieważ pozwala mi to poprawić koncentrację 20… by być przez chwile kimś innym 21… ponieważ lubię grać 22… ponieważ dzięki graniu mam towarzystwo 23… by zapomnieć o nieprzyjemnych rzeczach i wykroczeniach 24… dla przyjemności pokonywania innych 25… ponieważ redukuje to napięcie 26… ponieważ poprawi to moją zręczność 27… ponieważ mogę być w innym świecie Źródło: Uzależnienia behawioralne. Iwona Grzegorzewska i Lidia Cierpiałowska, PWN.
Do grupy uzależnień behawioralnych zaliczają się rozbudowane i różnorodne objawy związane z częstym i powtarzalnym wykonywaniem tych samych czynności lub całych grup czynności. Najczęściej ich powtarzanie wywołuje pozytywne odczucia u osób z uzależnieniami behawioralnymi, takie jak przyjemność, euforia, zaspokojenie czy ulga. Uzależnienia behawioralne zostały po raz Komputeryzacja miała sprawić, że nasze życie będzie prostsze, będziemy mieli więcej czasu na przyjemności. I w sumie tak jest, tylko w dobie ogólnodostępnych komputerów i gier łatwo się wciągnąć w nowe uzależnienie pod postacią uzależnienia od gier komputerowych. Sprawdź, kiedy przyjemność przeradza się w manię i jak w walce z chorobą może pomóc psychoterapeuta. Czym jest uzależnienie od gier komputerowych? Osoba uzależniona od gier jest zainteresowana tylko tą aktywnością, nic innego jej nie interesuje. Nowe znajomości są zawiązywane jedynie pomiędzy graczami, z czasem uzależnienie odbija się na psychice i zdrowiu fizycznym osoby chorej. Uzależnienie od gier komputerowych rozwija się w kilku fazach. Pierwsza z nich to kontrolowanie czasu spędzanego przed komputerem. Po pewnym czasie osoba uzależniona zaczyna wciągać się w grę, a inne zainteresowania schodzą na dalszy plan. W następnym etapie gracz jest tak wciągnięty w wirtualną rzeczywistość, że staje się jej więźniem. Stara się poświęcić jak najwięcej czasu na grę, a jak najmniej na inne życiowe potrzeby, typu: sen, jedzenie, czy nawet praca. Jak rozpoznać uzależnienie od gier komputerowych? Pierwsze objawy wpadania w uzależnienie to zbyt duża ilość czasu poświęcana na gry komputerowe. Z czasem wirtualny świat tak nas wciąga, że ograniczamy spotkania z przyjaciółmi, znajomymi, nie możemy znaleźć wolnej chwili na naukę, czy inne zainteresowania. Chcemy wygospodarować jak najwięcej czasu na grę kosztem niewyspania się, ograniczeniem czasu na jedzenie, czy ulubione do tej pory hobby. Gdy zauważymy, że już jesteśmy uzależnieni i chcemy ograniczyć ilość czasu spędzanego przy grze, wtedy odczuwamy rozdrażnienie, złość, możemy być agresywni, a także apatyczni, mamy złe samopoczucie. Z czasem może pojawić się nawet depresja. Skutki uzależnienia Uzależnienie od gier komputerowych odbija się również na zdrowiu i równowadze psychicznej. Osoba uzależniona ma zmienne nastroje, problemy z koncentracją, jest nadpobudliwa, a także często będzie skarżyć się na problemy z zasypianiem, czy bezsennością. Oprócz tego w takich przypadkach często pojawiają się zaburzenia lękowe. Ogólnie cały ich świat kręci się wokół gry, zapominają o wszystkich innych rzeczach, które dzieją się poza ekranem, więzi pomiędzy graczami stają się ważniejsze, niż rodzina i najbliżsi. Uzależnienie odbiera im rozsądne myślenie, coraz więcej pieniędzy wydają na gry i elementy wyposażenia postaci. Leczenie uzależnienia od gier komputerowych Uzależnienie od gier komputerowych jest szczególnie niebezpieczne u dzieci. Uzależnienie to powoduje brak nabywania umiejętności samokontroli, ograniczenie wyobraźni oraz kreatywności, znacząco obniża samoocenę, zaburza tworzenie umiejętności społecznych, powoduje zaburzenia emocjonalne, a także wiele innych nieprawidłowości. Grając w gry komputerowe, dzieci nie nauczą się utrzymywać relacji z rówieśnikami, będą miały problemy w nawiązywaniu przyjaźni i nie będą potrafiły działać w grupie. Uzależnieni nie są nauczeni cierpliwości, wszystko chcą otrzymać natychmiast, ich próg gniewu jest znacząco obniżony. Pomoc dzieciom Dzieci uzależnione mogą wykazywać brak empatii, stają się egocentrykami skupionymi tylko na sobie. Uzależnienie od gier komputerowych powoduje wiele innych negatywnych skutków, które znacząco utrudniają życie w społeczeństwie. W wyjściu z uzależnienia może pomóc terapia psychologiczna. Pierwszym krokiem leczenia uzależnienia od gier komputerowych powinna być konsultacja u psychologa. Wyjście z uzależnienia ułatwi dobry psychoterapeuta, który dzięki odpowiedniej terapii uzależnień pomoże odzyskać wiarę w siebie, radość z życia i odnowienie relacji oraz więzi z najbliższymi. Jednak pamiętajmy, że najwięcej pracy leży po stronie osoby uzależnionej, musi być ona świadoma swojego problemu i wykazywać chęć wyjścia z uzależnienia. W leczeniu uzależnień używa się takich modeli jak: Reprogramming, czyli nauczenie uzależnionej osoby nowych zachowań oraz postaw, które są korzystniejsze dla jego funkcjonowania lub zdrowia. Terapia skoncentrowana na rozwiązaniach, czyli skupienie się na teraźniejszości, nie na przyczynach uzależnienia i powrotu do przeszłości

Dostęp do komputera oraz internetu umożliwia codzienną komunikację w najróżniejszych zakątkach świata, poszerzanie swojej wiedzy w każdej dziedzinie, a także możliwość zapoznania się między innymi z dziełami kinematografii, sztuki malarskiej i architektonicznej. Naturalnie jest to też sposób na zapewnienie sobie rozrywki, którą stanowią np. gry komputerowe. Użytkowanie komputera w ramach sporadycznego odstresowania się, komunikacji z innymi oraz atrakcyjnie spędzonego czasu mogą: znacznie usprawnić funkcjonowanie poznawcze człowieka, poprawić uwagę, wpłynąć pozytywnie na pamięć, wspierać koncentrację, usprawnić szybkość reagowania na bodźce, rozwijać funkcje wzrokowo-przestrzenne. Problem pojawia się w momencie, gdy gry komputerowe nie stanowią jedynie chwilowej odskoczni od obowiązków dnia codziennego, a stają się koniecznością, elementem, bez którego człowiek nie potrafi poprawnie funkcjonować oraz odnaleźć się w rzeczywistości. Niepokojącymi objawami, jakie powinny skierować podejrzenia na tory związane z uzależnieniem od gier komputerowych, są: zaniedbywanie obowiązków domowych, szkolnych lub zawodowych, odczuwanie wzmożonej potrzeby grania, niemożność zaprzestania grania nawet wtedy, gdy wyznaczone zostały określone ramy czasowe na tę czynność, uczucie poddenerwowania, złości, frustracji lub agresja, gdy jednostka nie ma dostępu do gier, odsuwanie się od znajomych i bliskich, porzucanie dawnych zainteresowań na rzecz gier, niepodejmowanie innych dodatkowych czynności, skupianie się jedynie na świecie wirtualnym, brak możliwości zauważenia, że czas spędzony na graniu jest zbyt długi. Warto w tym miejscu wspomnieć również, iż uzależnienie od gier komputerowych nie dotyczy jedynie osób młodych. Coraz częściej obserwuje się występowanie tego problemu wśród dorosłych. Uzależnienie od gier komputerowych – co robić? Gdy zauważymy objawy uzależnienia u kogoś bliskiego, warto podjąć z nią rozmowę na ten temat. Powinna ona jednak mieć na celu wybadanie, czy druga osoba dostrzega problem z nadużywaniem gier komputerowych. Duży nacisk należy położyć również na dowiedzenie się, czy granie nie jest sposobem, na poradzenie sobie z trudnościami występującymi w innych obszarach życia jak np. środowisko szkolne. Jak pokonać uzależnienie od gier komputerowych? Uzależnienie od gier komputerowych jest możliwe do pokonania. Niejednokrotnie wymaga ono jednak wytężonej pracy zarówno osoby chorej, jak i osób bliskich. Rodzice zaniepokojeni stanem dziecka mogą udać się do pedagoga szkolnego lub poradni psychologiczno-pedagogicznej w celu porozmawiania ze specjalistą na ten temat. Cenne wskazówki uzyskane w ten sposób mogą pomóc we wprowadzeniu w domu np. określonego czasu na gry komputerowe i usprawnieniu komunikacji z dzieckiem tak, by nie dochodziło do aktów złości, a wypracowane zostało obopólne zrozumienie. Jak leczyć uzależnienie od gier komputerowych? Jeżeli uzależnienie od gier komputerowych jest elementem nie do przełamania, a rodzicom brak już zasobów do uporania się z problemem w warunkach domowych na drodze rozmowy warto skorzystać z pomocy terapeuty. Bardzo korzystnym jest wybór specjalisty w zakresie terapii poznawczo-behawioralnej, która odnosi bardzo dobre rezultaty w obrębie uzależnień. Pacjent ma za zadanie wypracować z terapeutą bardziej funkcjonalny model swojego zachowania, poznanie siebie i swoich emocji, uzyskanie wglądu w negatywne skutki własnych działań oraz opracowanie środków zaradczych. Uzależnienie od gier komputerowych jak z tym walczyć? Gry komputerowe są bardzo popularne wśród młodzieży, co rzutuje na najwyższy wskaźnik poziomu nadużywania tego medium wśród tej grupy. Warto wprowadzać w środowiskach szkolnych profilaktykę, która dotyczy skutków uzależnienia od gier komputerowych, oznak przekraczania granicy między normatywnym graniem a takim, które posiada cechy uzależnienia. Bardzo istotnym jest, by przekazać młodzieży, gdzie może szukać pomocy, gdy zaobserwuje u siebie lub u osoby bliskiej cechy psychopatologii.

. 751 752 751 248 352 555 67 643

terapia uzależnień od gier komputerowych